Deeltijd thema #3.
SCHOUDERKLOPJE:
Reacties:
Wellicht vindt u het ook leuk om het mooiste schouderklopje dat u ooit gaf of kreeg te delen? Wees welkom! Naast tekst is het ook mogelijk om foto’s of filmpjes toe te voegen. We kijken er naar uit van u te horen!
Reflectie
Een creatieve uitdaging midden in een lockdown is een hemels geschenk! Dit voorjaar werd ons er één gegund door Christiaan Rhodius, arts palliatieve geneeskunde bij Hospice BARDO. Deze organisatie biedt zorg aan mensen in de laatste fase van hun leven. Sinds 2016 beschrijft Christiaan zijn ervaringen in de blog: ‘Woorden van Bardo’:
Door de jaren heen werd schrijven voor mij een beproefde manier van reflecteren. Als arts bied ik de patiënt iets, maar de patiënt geeft me ook altijd iets terug. Met het schrijven probeer ik (van patiënten) geleerde lessen te verwoorden. De keren dat ik mijn ‘schrijfsels’ aan patiënten liet lezen, bleek dat het hen ook goed deed. Meerdere keren spoorden zij me aan het ook met een breder publiek te delen, steeds vanuit de gedachte dat wat de één helpt in deze levensfase een ander ook kan helpen.
Hospice BARDO viert in 2021 haar 20-jarig lustrum. Reden voor een ode aan de palliatieve zorg in de vorm van zowel een symposium als een bundel. Onlangs verscheen het boek: ‘Omdat we leven – met zicht op het einde’, waarin eenentwintig patiëntverhalen van Christiaan te lezen zijn. Al deze verhalen zijn voorzien van een ‘reflectie’, geschreven door mensen, die op diverse manieren aan BARDO verbonden zijn. Theater Boven Water verzorgde in het verleden meerdere voorstellingen voor BARDO, dus ook wij mochten een reflectie schrijven. Christiaan dacht bij ons aan een verhaal uit 2016, getiteld: ‘Schouderklopje’. Dit bleek een schot in de roos. Even mochten we weer doen wat we zo gemist hadden: in een verhaal duiken en het op een creatieve manier spiegelen,… vertalen,… eren!
>> Klik hier voor: ‘Schouderklopje’ uit ‘Woorden van Bardo’ door Christiaan Rhodius
>> Lees hier: onze reflectie op ‘Schouderklopje’ met de titel: ‘Goedkleuring’ door Claudia van ’t Hout & Jacky van Leth
Training
Onze voorstellingen ontstaan altijd ‘in het moment’ aan de hand van spontaan vertelde verhalen uit ons publiek. De inhoud kunnen we dus nooit van tevoren instuderen. We trainen echter wèl op samenspel, improvisatie en vormen. Afgelopen september besloten we onze trainingsdag te wijden aan de titel van de blog, die ons was toegekend: ‘Schouderklopje’. Als start van de dag las Jacky ons de blog van Christiaan nog eens voor en lieten we ons op de speelvloer inspireren door dit ontroerende verhaal.
Rust
door: Claudia
een schouderklop
aan het eind van de reis
stelt het hart gerust
en fluistert haar in
dat ze met een gerust hart
mag stoppen
met kloppen
omdat alles nu klopt
Verhalen zijn als parels. Soms direct waarneembaar, soms half verscholen in het zand of zorgvuldig verborgen in een dichte schelp.
Tijdens trainingen spelen we altijd elkaars verhalen terug. Hierdoor blijven we zelf ook ervaren hoe kwetsbaar en spannend het is om een verhaal uit eigen beleving te vertellen. Tegelijkertijd blijft het terugzien van het geïmproviseerde spel dat volgt een magische ervaring! In dit filmpje delen we persoonlijke verhalen, die raken aan het thema ‘Schouderklopje’.
Goed zo
Schouderklop
door: Jacky
Schouders
brede schouders
vaak pijnlijke schouders
Te veel gewicht
te veel hooi
te zwaar beladen
Mijn schouders
ik voel ze
zwoegend en krom
Een klopje
een schouderklopje
geruststellend
bemoedigend
Ieder klopje maakt mijn rug een stukje rechter
Het klopt
Erkenning
Waardering
Ik voel het in mijn ruggengraat
Steeds rechter met meer vertrouwen
rechtop
trots
Selfkloppie
Mopje
Door: Claudia
Beschermend als een dopje
Stevig als een kropje
Bevrijdend als een ‘PLOP!je
Nostalgisch als een hopje
Beknuffeld als een popje
Zoetzoutig als een dropje
Warm schuimend als een sopje
…, zo voelt jouw schouderklopje
Thomas’ boekenkast
>> Klik hier voor de twee gedichten die Thomas uitzocht bij het thema ‘Schouderklopje’.
Het ligt voor de hand om te denken dat ons grootste schouderklopje het slotapplaus is, dat we buigend in ontvangst mogen nemen aan het einde van een voorstelling.
Het zit ‘m echter in de subtiele lichtkruimels, die we samen mogen verstrooien wanneer we staan te spelen.
Reacties:
We hebben het project DEELTIJD in het leven geroepen om iedereen de kans te geven zijn/haar verhaal in de reacties te vertellen. Waar doet het thema u aan denken? Wat heeft u meegemaakt of waar zit u midden in? Wellicht wordt u op verhaal gebracht door een bijdrage uit onze collage, wellicht herkent u iets in de reactie van iemand anders. We zijn enorm benieuwd naar uw ervaringen en belevenissen èn (eventueel) naar uw creatieve ‘vertalingen’ daarvan! Naast tekst is het ook mogelijk om foto’s of filmpjes toe te voegen. We kijken er naar uit van u te horen! Allerhartelijkste groet namens het hele gezelschap!
Wat een mooie pagina. Echt iets om trots op te zijn Theater Boven Water. Met veel plezier gelezen en de filmpjes bekeken!